"Poor Things" to ekstrawagancka uczta dla zmysłów, która w jednym akcie balansuje między szaleństwem a geniuszem, między absurdem a głębią, tworząc w rezultacie arcydzieło nie tylko filmowe, ale i artystyczne o niebagatelnych wymiarach.

Reżyser, zaskakujący swoją kreatywnością i odwagą, prowadzi nas przez surrealistyczny labirynt, gdzie granice między rzeczywistością a fantazją są niewyraźne. To podróż po umyśle bohaterki, której losy skomplikowane są niczym najbardziej wymyślne narracje Gogola czy Nabokova.

Alicja, w tej radosnej i przewrotnie szalonej interpretacji, ożywiona niezrównaną grą aktorską, przemyka przez ekran jak postać z poematu absurdu. Chociażby w jednym spojrzeniu czy geste uchwyciła różnorodne aspekty ludzkiej natury, od beztroski po głębokie tajemnice.

Film wnoszący orzeźwiający powiew do kinematografii, korzysta z najnowszych technologii, tworząc wizualną orgię, która zachwyca i szokuje jednocześnie. Kostiumy, scenografia i efekty specjalne sprawiają, że każda klatka wydaje się być malowanym obrazem, przeniesionym wprost z najbardziej krzykliwej i surrealistycznej galerii sztuki.

Dialogi, pełne elokwencji i zakręconych zagadek, sprawiają, że film staje się prawdziwym intelektualnym wyzwaniem. Jednakże, pomimo pozornej skomplikowania, każde słowo jest precyzyjnie dobrane, aby rozjaśnić kolejny fragment tej zagadkowej opowieści.

"Poor Things" to także społeczna satyra, która bawi się konwencjami i normami społecznymi. Bohaterowie, jak postacie z surrealistycznego przedstawienia, rzucają wyzwanie konwencjom, obnażając absurdy i paradoksy otaczające naszą codzienność.

Znakomita ścieżka dźwiękowa, intrygująca i eklektyczna, doskonale komponuje się z obrazem, dodając mu kolejny wymiar. Każda nuta, jak wyrazista kreska na płótnie, podkreśla emocje i dynamikę poszczególnych scen.

"Poor Things" to sztuka w ruchu, nielinearna podróż po lękach, marzeniach i fantazjach. To film, który zadziwia, zaskakuje i bawi, pozostawiając widza z mieszanką uczuć: zdumienia, śmiechu, refleksji i fascynacji. Ta produkcja definiuje nowe standardy w kinie eksperymentalnym, rzucając wyzwanie konwencjom i stawiając pytania, które pozostają w naszych umysłach jeszcze długo po zakończeniu seansu.