...jak gdyby Tim Burton i Wes Anderson mieli romans podczas decyzji o pierwszym negliżu Emmy Stone na ekranie. Bez wątpienia, jest to jakiś eksperymentalny rodzaj punku, np. frankenpunk. A skoro już wymyślamy sobie słowa, to film jest totalnie nacechowany hiperfeminizmem. Oznacza to: "bo tak, i ch-uj ci do tego męska świnio". Znowu nikt nie rozumie, że w słowie równouprawnienie, jest RÓWNO, a nie PONAD. Niemniej jednak, można nawet docenić walory filmu, pomimo pewnych elementów w, ekhm... warstwie reżyserskiej, które mogłyby zostać potraktowane, jako ustępstwa wobec aktualnych poglądów poprawnościowych. Mam na myśli, że śmiałość tej formy szczególnie sprzyja mojemu gustowi, lecz, kuwra mać, zaczynam mieć powoli dość tego popkulturowego przegięcia pały. Ludzie dali się zwariować. Ponadsprawiedliwość społeczna stała się trendem... i trądem na dupie jednocześnie. Mówcie też co chcecie, ale na domiar widzę tu wpływ SI na estetykę przekazu.

- Byłoby lepiej, gdybyśmy mogły wybierać mężczyzn - powiedziała PROSTYTUTKA, która w ten sposób wyraziła sens XXI-wiecznych przemian społeczno-kulturowych